Τρίτη 28 Μαΐου 2013

Ο ΤΖΑΒΑΡΑΣ ΚΑΙ Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Με το συμπάθιο, αλλά ποιος φυσιολογικός άνθρωπος θα μπορούσε να πιστέψει ότι αυτός ο Τζαβάρας είναι αναπληρωτής υπουργός Πολιτισμού; Και ποια «κανονική» χωρά θα έδινε κυβερνητικό αξίωμα σε έναν τύπο που ο λόγος του και η αισθητική του παραπέμπουν ευθέως σε βιντεοταινία της δεκαετίας του ‘80; Εντάξει, όχι ότι και οι υπόλοιποι της Σαμαρικής δεξιάς «σκίζουν» από ευφυΐα και σοβαρότητα, αλλά –κακά τα ψέματα– αυτό το κωμικό του Τζαβάρα δεν το έχουν πάνω τους. Ή, εν πάσει περιπτώσει, ξέρουν και το κρύβουν επιμελώς. Αυτός όμως… ντιπ! Για τα μπάζα…

Εκμεταλλευόμενος το γεγονός ότι η (ούτως ή άλλως δραματική) πολιτική κατάσταση έχει εκτοπίσει εντελώς από την επικαιρότητα τα θέματα του πολιτισμού (εκτός κι αν η φιλάνθρωπη Μαριάννα Βαρδινογιάννη παραβρεθεί σε καμία συναυλία του Φραγκούλη), ο κύριος Τζαβάρας έχει μετατρέψει το ασθενές υπουργείο του σε κομματικό φέουδο πολιτικής φαιδρότητας και την υπουργική του ατζέντα σε χαρτοφυλάκιο… συλλυπητηρίων. Όπου τεθνεώτες και ο Τζαβάρας μέσα! (Χτυπήστε ξύλο, γιατί επί των ημερών του… μαύρισε το ματάκι μας).

Στα διαλλείματα αυτών των ασχολιών του, ο εκ Πύργου Ηλείας ορμώμενος (άλλη εθνική κατάρα αυτή) υπουργός, φροντίζει και για τα… τρέχοντα. Ας πούμε να καταργήσει το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, το Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο των Δελφών… ε, και στα ενδιάμεσα των μνημονιακών εκκαθαρίσεων, να διορίσει και κανένα από τα χαϊδεμένα παιδιά (λέμε τώρα) της παρατάξεως. Για παράδειγμα, στο Διοικητικό Συμβούλιο του Εθνικού Θεάτρου, την τεράστια δημοσιογράφο Άννα Παναγιωταρέα, το σκηνοθέτη των σπουδαίων ταινιών «Χάρισέ μου το Γουνάκι σου», «Δεν Κρατιέμαι, Δεν Κρατιέμαι» και «Μια Βόμβα στο Κρεβάτι μου» Τάκη Βουγιουκλάκη (της γνωστής οικογενείας) και τον συνθέτη της «κυρά–Γιώργαινας» και του ύμνου της χούντας, Γιώργο Κατσαρό!!!

Προσφάτως δε, και το Σωτήρη Χατζάκη στην θέση του Καλλιτεχνικού Διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου (και κατόπιν του συστηματικού πριονίσματος που υπέστη ο Γιάννης Χουβαρδάς).

Για να είμαι ειλικρινής, ελάχιστα πράγματα μπορώ να επικαλεστώ από το καλλιτεχνικό έργο του κυρίου Χατζάκη. Και αυτά όλα «έρχονται» από πολύ παλιά. Από τα χρόνια του στο Θέατρο Καισαριανής και από την εμβληματική του «Φόνισσα» με πρωταγωνίστρια την Λυδία Κονιόρδου. Μέχρις εκεί. Εξ άλλου, ποτέ δεν υπήρξε και από τους… αγαπημένους μου. Προφανώς, αυτή μου η προτίμηση διόλου δεν επηρέασε τον κύριο Τζαβάρα, γι’ αυτό και τον «κατέβασε» από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, στο Εθνικό!

Θέλετε και το (που λέει ο λόγος) σκεπτικό του διορισμού; Ιδού για να ευθυμήσετε: Συνεκτίμησα πολλά. Την επιτυχία του στο ΚΘΒΕ. Το γεγονός ότι μπορεί να συνδυάζει σκηνοθετικές πρωτοβουλίες και παραστάσεις που καλύπτουν μια μεγάλη γκάμα, από το αρχαίο δράμα και το ελληνικό ρεπερτόριο μέχρι το σύγχρονο διεθνές και ελληνικό έργο καθώς και την πολύ καλή σχέση που έχει με τους ηθοποιούς…

Και αναρωτιέται τώρα ο αφελής. Αυτά τα προσόντα δεν τα είχαν ο Στάθης Λιβαθηνός (που μεγαλούργησε με την Πειραματική Σκηνή του Εθνικού), ο Μιχαήλ Μαρμαρινός και ο Αντώνης Αντύπας; Ή μήπως τους έλειπε το ένα και μοναδικό: να είναι προσωπικοί φίλοι του πρωθυπουργού; Εκεί όντως, υπάρχει ένα μικρό… θεματάκι! Ή θεματάρα;

Υ.Γ.:
Το ότι ως αντικαταστάτης του κυρίου Χατζάκη στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος προορίζεται (ή έτσι λένε οι… κακές γλώσσες) ο Γιάννης Βούρος, με αναγκάζει να αναφωνήσω το καθ’ όλα θεατρικόν: Ωιμέ!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου