Κυριακή 12 Μαΐου 2013



Ο κύριος Κώστας Ευθυμιάδης «κρατάει» σε εγρήγορση το διάλογο που άνοιξε εξ αφορμής ενός κειμένου μου που τον «περιείχε» και, με δεύτερη επιστολή–απάντηση, «επανέρχεται» στα όσα έγραψα και υποστήριξα την περασμένη Τετάρτη. Την αντιγράφω και σας τη μεταφέρω:

Αγαπητέ κ. Γαμβρέλη,
πρόμαχος της αυτονόητης σχέσης μου με το κόμμα της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ύστερα από το αρχικό σου δημοσίευμα  της Μεγάλης Δευτέρας, σου έδωσα με την απάντησή μου και τις προεκτάσεις της τη δυνατότητα μιας εκτεταμένης και –θα πρόσθετα– ευγενικά αιχμηρής ανταπάντησης.
Επειδή, λοιπόν, επιμένω ότι το θέμα των ρατσιστικών πεποιθήσεων είναι στενά συνυφασμένο με το μεγάλο κίνδυνο στον οποίο είμαστε όλοι εκτεθειμένοι, δηλαδή τον κίνδυνο μιας ολοκληρωτικής προσέγγισης, ξεκαθαρίζω εξαρχής –για να μην παρεξηγούμαι– πως θεωρώ όλους τους –ισμούς που μετέπεσαν σε πολιτικές εξουσίες με πνεύμα ολοκληρωτικό το ίδιο απειλητικούς για τους επί της γης λαούς.
Μόνο που οι εορταστικές εκδηλώσεις του Δήμου Καβάλας ήσαν (υπογράφω τη λέξη) αντιφασιστικές και μόνο (μη λαμβάνοντας υπόψη ότι η αφετηρία τους αφορούσε ρατσιστικές ενέργειες συμπολιτών μας τις οποίες χρεώθηκε ο φασισμός με ό,τι αποτελεί πια ιστορικό κατάλοιπό του και όχι κάθε συγγενική προς αυτόν ιδεολογία) και αφ’ εαυτού ο χαρακτηρισμός αυτός μπορεί μεν να ενέχει ένα περιεχόμενο που προκαλεί ενδιαφέρον, αφήνει όμως εκτός πεδίου πολλές αμαρτίες πολλών.
Για το λόγο αυτό υποστηρίζω ότι το περιεχόμενο των εκδηλώσεων έπρεπε
να συμπεριλάβει στο εύρος της κάθε πολιτική ιδεολογία που περιφρονεί με βάση φυλετικά, εθνολογικά και κοινωνικά κριτήρια την αυταξία των ανθρώπων,.      
Και επειδή πάντοτε πίστευα ότι ο τύπος, η τυπικότητα είναι η πεμπτουσία της ουσίας και πάλι επιμένω ότι δεν είναι γράμμα κενό να ζητώ –έστω και εκ των υστέρων– τη συναρίθμηση των κομματικών μηχανισμών –όσων βεβαίως τη δέχονται– στο δημοκρατικό δυναμικό που έπρεπε να κληθεί σε σύσκεψη και
σε αποφάσεις.
Η απόφαση του Δήμου Καβάλας, κατά την άποψή μου, έπρεπε να υποστηριχθεί γραφειοκρατικά, όπως π.χ. οι εκδηλώσεις για τα 100χρονα της ελεύθερης
Καβάλας και επιμένω ότι χρειαζόταν εμπλουτισμό με την παρουσία των κομμάτων (αναγνωρίζω για το λόγο αυτό ότι η πρόταση του κ. Βέρρου πρέπει να επαινεθεί). Ελπίζω, επίσης, το «πρωτείον» του εμπνευστού  της πρότασης ή ακόμη και η εκμετάλλευσή της, καθώς προσεγγίζουν κρίσιμες αυτοδιοικητικές εκλογές να μην αποτέλεσαν σημαντική παράμετρο για την παράλειψη αυτή.
Πάντως το γεγονός ότι η παράταξη του κ. Καλλιοντζή, παρούσα  στη συνεδρίαση εκείνη, δεν ενημέρωσε –καθώς δεν ήταν και υποχρεωμένη– τη ΝΟΔΕ
δεν είναι ένας παράλληλος λόγος για να απολογηθεί η ΝΟΔΕ, άλλωστε οι δημοτικές παρατάξεις του ευρύτερου πολιτικού μας χώρου είναι υπερκομματικές και αδέσμευτες.
Επειδή, λοιπόν, στην πρόοδο της συλλογιστικής σου περισσεύει η αυστηρή ματιά προς τη ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, είμαι υποχρεωμένος να τονίσω ότι οι πολιτικές θέσεις της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ δεν επιτρέπουν αντιδημοκρατικές απόψεις, θέσεις και δράση και επομένως αντιπαρατίθενται στην παρουσία κομμάτων στην ελληνική Βουλή, που δε δέχονται την πολιτική Δημοκρατία.
Αφού, όμως, παραμερίζοντας εύστοχα όλα αυτά με «ενδύεις» με τη μαύρη μπέρτα του σιωπηλού και σκόπιμου «απολογητή» της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, την κατατάσσω και αυτήν εκεί που ανήκουν πραγματικά όσοι απολογούνται για φονείς των λαών, φονείς που ιδιαιτέρως διακρίθηκαν στα πεδία των πολιτικών δοκιμών του λεγόμενου επιστημονικού σοσιαλισμού… και όπως λες και ο νοών νοείτω.
Μπορεί, κ. Γαμβρέλη, να πιστεύεις ότι άλλο είναι ο κομμουνισμός…  Όπως, όμως, παραδέχεσαι και τα εκ του κομμουνισμού καθεστώτα εγκλημάτησαν. Η ιδεολογική, λοιπόν, αποδοχή της απλοϊκής άποψης πως ο (σύνολο) κομμουνισμός δεν αποτελεί κίνδυνο για τους δημοκρατικούς θεσμούς δεν στηρίζεται σε δεδομένα- όπως αυτά που καταμαρτυρείς γενικώς στη ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και στο στελεχιακό και όχι μόνο δυναμικό της- και για το λόγο αυτό αναιρεί εν μέρει την άποψή σου για το ρόλο των πραγματικών δημοκρατών και τη λειτουργία τους ως προσώπων.
Αγαπητέ κ. Γαμβρέλη,
αγωνίζομαι στα πλαίσια ενός δημοκρατικού κόμματος με τη συγκεκριμένη ιστορία του  να υπηρετήσω την αξία του ανθρώπινου προσώπου, χωρίς να αισθανθώ ότι αδίκησα τους συνανθρώπους μου, όποια κι αν ήταν η ιδεολογική τους ταυτότητα.
Κι όλα αυτά από τότε που κατάλαβα σε βάθος ποιο είναι το ανθρώπινο χρέος μου.
Πιστεύω, λοιπόν , ότι το ερώτημά σου για το ποιοι είναι οι πραγματικά δημοκρατικοί πολίτες μοιάζει σαν αναπάντητο αν δεν δεχτούμε ότι –ανεξάρτητα
από τις τεχνικές λύσεις των κοινωνικών προβλημάτων– οι πραγματικοί δημοκράτες είναι αυτοί που στον απέναντί τους –όποιος κι αν είναι αυτός– βλέπουν το πρόσωπο του Ανθρώπου.
Το αίτημα αυτό είναι μοναδικό και εξυπηρετείται μόνο με τη συνεύρεση
και την κοινή αναζήτηση λύσεων, που –με δίκαιη προσέγγιση– θα στηρίζονται και στα ιστορικά γεγονότα.
Κ.Ε.ΕΥΘΥΜΙΑΔΗΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΝΟΔΕ ΚΑΒΑΛΑΣ
   
Κύριε Ευθυμιάδη,
Κατ’ αρχάς, ελπίζω να εκτιμηθεί το ίδιο ευγενική (για αιχμηρή, σας το εγγυώμαι εξ αρχής) και η δεύτερη απάντησή μου προς εσάς. Άλλωστε, ο διάλογος μαζί σας, εκτός από γόνιμος, περιεκτικός και πολιτισμένος, έχει και ξεχωριστές φορτίσεις. Μόνον που, για καθαρά τεχνικούς λόγους, είμαι υποχρεωμένος να ανταπεξέλθω σχεδόν τηλεγραφικά στα όσα ενδιαφέροντα μού γράφετε.

Πρώτον: συμφωνώ απόλυτα με τη «δεύτερη ανάγνωσή» σας περί –ισμών. Προφανώς να χρειαζόταν η υπενθύμιση από την πλευρά μου αυτών που… τυχαίως παραλείψατε. Ήγουν, του καπιταλισμού, του ιμπεριαλισμού, του νεοφιλελευθερισμού! Κάλιο αργά…

Δεύτερον: δε γνωρίζω τι ακριβώς εννοείτε με τον όρο «εορταστικές εκδηλώσεις» (εκτιμώ ότι κάτι τέτοιο απαιτεί την ύπαρξη… χορευτικών συγκροτημάτων), γι’ αυτό και σπεύδω ευθύς αμέσως να υπενθυμίσω το πραγματικό τους περιεχόμενο. Επρόκειτο για αντιφασιστικές εκδηλώσεις μνήμης και προβληματισμού μέσω της Ιστορίας και της Τέχνης. Αν αυτό σας «καλύπτει». Όσο για την «αφετηρία» τους, νομίζω ότι αυτή σας ήταν γνωστή και (φυσικά) ουδεμία σχέση είχε με ρατσιστικές ενέργειες συμπολιτών μας. Αν τώρα αυτές οι «ενέργειες των συμπολιτών» –που εμμέσως υπονοείτε– ταυτίζονται και με την «αφετηρία» (πάει να πει με το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου), είναι κάτι που ουδόλως μου πέρασε από το μυαλό…

(Άσχετο, αλλά μιας και το θίξατε, θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον να μάθω από εσάς ποιοι είναι οι «άλλοι φασίστες» στην πόλη που οι αμαρτίες τους βρέθηκαν εκτός πεδίου των… ανησυχιών μας).

Τρίτον: για το «τεχνικό μέρος» των εκδηλώσεων, τα είπα ήδη και δε νομίζω ότι χρειάζεται να επανέλθω. Και μόνον τα εύσημα που δίνετε στον κύριο Βέρρο αρκούν για να αναζητήσετε αλλού τις ευθύνες που, επαναλαμβάνω, ορθά επικαλείστε. Πάντως, έστω και τώρα, θα ήθελα να ακούσω από εσάς (κατ’ επέκταση και από την Νέα Δημοκρατία) ποια κόμματα περιφρονούν με βάση φυλετικά, εθνολογικά και κοινωνικά κριτήρια την αυταξία των ανθρώπων. Ειλικρινά… καίγομαι!

Τέταρτον: εκλαμβάνω ως χαριτωμένο (και μόνον) αστείο το: οι δημοτικές παρατάξεις του ευρύτερου πολιτικού μας χώρου είναι υπερκομματικές και αδέσμευτες. Οποιαδήποτε άλλη αντίδραση από την πλευρά μου, θα με κατέτασσε κατευθείαν στους... πολύ ευκολόπιστους. Που δεν είμαι…

Πέμπτον: αν όντως (και μακάρι) οι πολιτικές θέσεις της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ δεν επιτρέπουν αντιδημοκρατικές απόψεις, θέσεις και δράση, τότε δεν έχετε παρά να το πείτε στον κύριο Βορίδη που εξακολουθεί να είναι υπέρμαχος της θανατικής ποινής, να εγκαλέσετε το Γραφείο Τύπου (άλλως και «ομάδα αλήθειας») για τα παραποιημένα βίντεο εις βάρος βουλευτών και να μεριμνήσετε για την απομάκρυνση του κυρίου Φιλιππακόπουλου από τη θέση του διευθυντή του κόμματός σας. Και μόνον οι επιστολές του προς τον δικτάτορα Παπαδόπουλο και τα συχαρίκια του για την «Εθνοσωτήριο Επανάσταση», αρκούν και περισσεύουν. Και για να εμπλουτίσω τον κατάλογο σάς θυμίζω: τον κύριο Κωτούλα, σύμβουλο του αναπληρωτή υπουργού Εσωτερικών, ο οποίος σε κείμενά του (καθότι και πολυγραφότατος) εξωραΐζει (έως αρνήσεως) το Ολοκαύτωμα, καθώς και τη γνωστή τριανδρία των Κεφαλογιάννη, Ιωαννίδη, Καράμπελα που ψήφισε κατά της άρσης της βουλευτικής ασυλίας του Κασιδιάρη! (Θα ανέφερα και την «περίπτωση Γεωργιάδη», αλλά νομίζω ότι εδώ μιλάμε σοβαρά).

Έκτον: μπορεί ο συμψηφισμός της Χρυσής Αυγής με τα καθεστώτα του «υπαρκτού σοσιαλισμού» (εντελώς άλλο με τον επιστημονικό σοσιαλισμό, αλλά δεν πειράζει) να σας «καθησυχάζει» και να σας «ηρεμεί», αλλά αν «πάτε» για λίγο πίσω στα χρόνια της Βαϊμάρης, θα συναντήσετε και εκεί ανάλογες απόψεις σαν και αυτή. Εύχομαι οι δικιές σας, να μη αποβούν το ίδιο μοιραίες. Και ο νοών, νοείτω. Γενικώς…

Έβδομον: να το ξεκαθαρίσω μια και καλή. Την κομμουνιστική θεωρία τη χωρίζει άβυσσος από την «καθεστωτική εφαρμογή» της στις χώρες της ανατολικής Ευρώπης. Είναι σαν να λέμε ότι ο Πάπας και το Βατικανό είναι χριστιανοί! Αυτήν την απόσταση ανάμεσα στη θεωρία και την πράξη, με τίποτε δεν μπορώ να την επικαλεστώ και για τις θεωρίες του φασισμού. Εκεί η σύνθεση υπήρξε απολύτως… επιτυχής. Οπότε, αυτό που μένει είναι να με πείσετε για εκείνα τα θεωρητικά και ιδεολογικά στοιχεία του κομμουνισμού που θέτουν σε κινδύνο τους δημοκρατικούς μας θεσμούς. Επ’ αυτών, στην διάθεσή σας.  

Κύριε Ευθυμιάδη,
Επειδή οι σχέσεις των ανθρώπων είναι πολυτιμότερες των πολιτικών τους διαφορών, «κρατάω» το σημαντικότερο όλων από την επιστολή σας. Το ότι μετά από τόσα χρόνια στην μάχιμη και ενεργό πολιτική αισθάνεστε ότι δεν έχετε αδικήσει τον συνάνθρωπό σας. Αίσθηση που επηρεάζει και την δικιά μου ανταπόκριση προς το πρόσωπό σας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου