Ανατριχιαστική και αποτρόπαια. Μόνον αυτές τις λέξεις βρίσκω για να περιγράψω τη βίαιη αντίδραση των «ορθόδοξων χριστιανών» της Γεωργίας ενάντια στους ακτιβιστές ομοφυλόφιλους οι οποίοι –νομίμως– θέλησαν να διαδηλώσουν για τα δικαιώματά τους στην πλατεία της Τιφλίδας με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα Ενάντια στην Ομοφοβία. Απίστευτες σκηνές «χριστιανικού χουλιγκανισμού», με πρωταγωνιστές μισαλλόδοξους ιεράρχες, φανατικούς ιερείς και έξαλλους μοναχούς και με κομπάρσους χιλιάδες μισάνθρωπους και «χτυπημένους» πιστούς που κατάφεραν, μέσα σε λίγη ώρα, να μετατρέψουν την ειρηνική συγκέντρωση των λίγων ακτιβιστών σε πεδίο μάχης. Για το ακριβέστερον, την Αγάπη σε Μίσος και την Αδελφοσύνη σε Έχθρα.

Αυτά στη μακρινή, ενίοτε και… εξωτική μας Γεωργία.

Όμως και στην Ελλάδα των ευρωπαϊκών κεκτημένων και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τα ομοφοβικά ξεσαλώματα μοιάζουν να μην περιορίζονται πια στους κύκλους των περιθωριακών ομάδων που συγκροτούν οι παραεκκλησιαστικές οργανώσεις και οι νυχτοπερπατημένοι βάρβαροι της Χρυσής Αυγής, αλλά να διαχέονται σε μεγάλες (προς το παρόν… βουβές) κοινωνικές ομάδες και, το χειρότερο, σε ευαίσθητους θεσμικούς οργανισμούς. Δείγμα αδιάψευστο; Η στάση του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης απέναντι στο τηλεοπτικό spot του Athens Pride 2013, για το οποίο αρνήθηκε να δώσει άδεια προβολής και το παρέπεμψε στην Ολομέλεια του Συμβουλίου για να κριθεί εκεί πλέον ως κατάλληλο ή μη. Η μεγάλη του «αμαρτία»; Το spot περιέχει ένα λεσβιακό φιλί, γεγονός που μπορείς να το πεις και… του διαβόλου!

«Ενοχλήσεις» άλλου είδους (και… ήθους) αντιμετωπίζει και ο Γιάννης Μπουτάρης στη Θεσσαλονίκη από τον εσμό της αμόρφωτης πλέμπας που απειλεί να τινάξει στον αέρα (υποψιάζεστε πώς) το Gay Pride του Ιουνίου. Μπορεί ο ίδιος (και προς τιμήν του) να δηλώνει ότι η εκδήλωση περιποιεί τιμή για τη Θεσσαλονίκη, αλλά η ψυχούλα του το ξέρει σε πια «ομοφοβική περιπέτεια» μπορεί να βρεθεί ο ίδιος και η πόλη. Γιατί απλά, κανείς δεν μπορεί να του εγγυηθεί ότι τα περυσινά «σεμνά» επεισόδια (κάτι παρατεταμένοι αλαλαγμοί περί «αγριοπουσταριών», συνοδευόμενοι από την ακμαία  ύψωση του μεσαίου δακτύλου) δε θα αποτελέσουν το προμήνυμα για άλλης «ποιότητας» εντάσεις και ξεσπάσματα.

Το θέμα είναι ότι η εγχώρια φασιστική μεθοδολογία (όποιας μορφής και όποιας… πίστης) βαδίζει με απόλυτη συνέπεια πάνω στα ναζιστικά πρότυπα της προπολεμικής περιόδου και με την ίδια ακριβώς σειρά επιδιώκει την εξολόθρευση όλων των μειονοτήτων. Από τους «επικίνδυνους», «βιαστές» και «εγκληματίες» μετανάστες, μέχρι τους «ξεδιάντροπους» και «κίναιδους» των Gay Pride. Έ, κάπου εκεί ενδιάμεσα (λίγο πριν, λίγο μετά) θα βρείτε τους «γύφτους», τους «Εβραίους», τους «θολοκουλτουριάρηδες». Για το ποιοι έπονται, θα σας γελάσω… Αν και έχω κάποιες υποψίες!

Υ. Γ.:

Ευκαιρίας δοθείσης, θέλω να πω κάτι που με τίποτε δεν αναιρεί τα όσα προανέφερα. Μα με τίποτε. Απλά για την αισθητική (και μόνον) του πράγματος, θεωρώ ότι όλες αυτές οι «παρελάσεις» των Gay Pride στερούνται σοβαρότητας και δίνουν στους ομοφυλόφιλους μία αίσθηση… τσίρκου. Μένει να το σκεφτούν και να το αξιολογήσουν.