Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου 2013

ΣΙΜΙΤΣΗΣ Ο ΜΑΚΕΔΩΝ!



Κάμποσες ημέρες τώρα, στον (χαμηλού πια ενδιαφέροντος) «διαδικτυακό κόσμο» του Κωστή Σιμιτσή, φιγουράρει αναρτημένο ένα σχόλιό του με έντονες φυλετικές αιχμές και προεκτάσεις (και με τη δικιά του «καθαρή καταγωγή» να μη δέχεται την παραμικρή αμφισβήτηση), αλλά και με υπονοούμενα από το γνωστό και ανεπανάληπτο ρεπερτόριο του ακατάσχετου πολιτικού του «πέρα–δώθε». Εδώ, με την επικουρία και των διάφορων ιστοσελίδων που συνδράμουν (με το αζημίωτο, εννοείται) στο έργο των συν–κυβερνητικών δημάρχων. Ας πούμε του καλοταϊσμένου VimaOnline.

Γράφει λοιπόν ο δήμαρχος: “Βλαχοδήμαρχος”, δηλαδή Βλάχος δήμαρχος, σημαίνει το ίδιο με Ποντιοδήμαρχος, Κρητοδήμαρχος, Θρακοδήμαρχος. Δεν με ενοχλεί, αν με αποκαλεί έτσι οποιοσδήποτε. Ή, έστω, Μακεδονοδήμαρχο, αφού αυτή είναι η καταγωγή μου (για την οποία είμαι περήφανος, την ξέρω κιόλας). Πώς όμως θα έπρεπε να αποκληθεί ένας δήμαρχος που αμέσως μετά τις εκλογές του 2010 προσέλαβε μερικές εκατοντάδες συμβασιούχους κι όταν έληξαν οι συμβάσεις συνέχισε να τους πληρώνει; Τζάμπα αριστερός; Οφειλέτης και πληρωτής εκλογικών υποχρεώσεων; Εξ εφόδου καταληψίας και νομέας της εξουσίας; Πολιτικά φαύλος και αισθητικά ξεπεσμένος; Παρακαλώ ας μου απαντήσει κάποιος (κατά προτίμηση ο πρόεδρος ή ο εκπρόσωπος τύπου του "Σύριζα" - σκοπίμως χρησιμοποιώ φράσεις που οι τελευταίοι εκστόμισαν εναντίον όσων δημάρχων δεν τους είναι αρεστοί).

Κατ’ αρχάς, είναι πολύ ευχάριστο που ο κύριος Σιμιτσής μάς γνωστοποιεί με τόσο επίσημο και γλαφυρό τρόπο από πού κρατάει η… σκούφια του. Ως εκ τούτου, μία μεγάλη (και χρονίζουσα) αγωνία μας, έλαβε αίσιο τέλος! Πλέον, πλημμυρισμένοι από χαρά και περηφάνια, μπορούμε να το φωνάξουμε στα πέρατα της οικουμένης: Ο Κωστής είναι… Μακεδών!

Βέβαια, ο συνδυασμός Μακεδόνα και δήμαρχου, δεν εμπίπτει σε κανέναν πολιτικό προσδιορισμό που να παράγει υπαινιγμούς με ρατσιστικό περιεχόμενο. Το γιατί το πρώτο συνθετικό των δημάρχων που παραπέμπουν σε: (πάρτε βαθιά ανάσα) καταφερτζήδες, λογάδες, μπαγαμπόντηδες, παπατζήδες, αγροίκους, άξεστους, νεόπλουτους, σαλιάρηδες, κακόγουστους, αεριτζήδες και γενικώς πάσης φύσεως αυτοδιοικητικά σούργελα, συνυπάρχει δεκάδες χρόνια τώρα με εκείνους που έλκουν την καταγωγή τους από τα μέρη της Βλαχίας, είναι κάτι που μόνο η «πολιτική λαογραφία» θα μπορούσε να δώσει σαφείς ερμηνείες και απαντήσεις.

Και αν η μελέτη των γλωσσολόγων και των λαογράφων μοιάζει κατά τι κουραστική, μία απλή περιήγηση στα ελληνικά λεξικά θα αρκούσε για να «ξορκίσει» τους «δαίμονες» που «έσπειρε» στον ειρηνικό και ανθόσπαρτο κοινωνικό και πολιτικό μας βίο ο χαρακτηρισμός του «λαϊκιστή Τσίπρα». Και, εκ της αναγνώσεως, να αναγνωριστούν –έτι περισσότερο– και οι καθ’ ημάς… βλαχοτέτοιοι. Όπως για παράδειγμα, ο αντιδήμαρχος Καθαριότητας που δηλώνει με αέρα ατόφιας πασοκίλας ότι «η Καβάλα έχει ανακύκλωση…»! Παραπολιτική λεπτομέρεια, αλλά μου… βγήκε.

Ο Κωστής Σιμιτσής όμως, ως γνήσιος φορέας «ατακαδόρικης ελαφρότητας», τον όρο που πριν από δύο αράδες απέκρουε μετά βδελυγμίας, τον επαναφέρει (με «κομψότητα», είναι αλήθεια) για να κατατροπώσει «συριζαίο συνάδελφό» του. Μπορεί να μην τον κατονομάζει (καθότι και… unfair), αλλά το όνομα του δημάρχου Ελληνικού και Αργυρούπολης Χρήστου Κορτζίδη, κάνει… νιάου–νιάου στα κεραμίδια.

Γνωστό είναι. Όταν απευθύνεσαι σε ένα ακροατήριο που έχει εμφανές έλλειμμα ενημέρωσης και «πάσχει» σε αυτοδιοικητικές γνώσεις, μπορείς πολύ εύκολα να κερδίσεις τις εντυπώσεις και, εκ του ασφαλούς, να το «παίζεις» και… τζάμπα θεωρητικός. Ανέξοδο και αποδοτικό, οπωσδήποτε. Τι γίνεται όμως όταν βρεθείς αντιμέτωπος με τον «σκληρό πυρήνα» της ενημέρωσης; Πώς θα αντιπαρατεθείς με εκείνα τα ετοιμόρροπα και σαχλά στοιχεία που σε αφήνουν ξεκρέμαστο από πειστικά παραδείγματα και επιχειρήματα; Και εν προκειμένω: με ποια τσίπα (πολιτική) θα «καλύψεις» το ψέμα και τις κάθε λογής αυθαιρεσίες;

Εξηγώ: ψέμα και αυθαιρεσία είναι όταν λες πως ο Χρήστος Κορτζίδης προσέλαβε εκατοντάδες συμβασιούχους. Πρώτον, γιατί δεν ήταν «εκατοντάδες» (μα «περίπου εκατό») και δεύτερον δεν τους προσέλαβε το 2010. Δούλευαν ήδη στους προ Καλλικράτη δήμους του Ελληνικού και της Αργυρούπολης. Άρα το, χάριν εντυπώσεων, οφειλέτης και πληρωτής εκλογικών υποχρεώσεων, είναι για… τ’ ανάθεμα.

Τι είναι αυτό που δεν μπορεί να «καταπιεί» και να «χωνέψει» ο κύριος Σιμιτσής; Απλούστατο: που ένας «άλλος δήμαρχος» μπορεί να δίνει υποσχέσεις και να τις τηρεί! Να μην υποχωρεί, να μη δειλιάζει και να μη… μασάει. Και όταν λέει προεκλογικά ότι είναι υπέρ της μονιμοποίησης όλων των εργαζομένων στο Δημόσιο που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και κατά των ελαστικών μορφών εργασίας, να κάνει τα πάντα για να το εφαρμόσει και στην πράξη.

Για την ιστορία: Το Δημοτικό Συμβούλιο του δήμου Ελληνικού και Αργυρούπολης, με ευρύτατη πλειοψηφία, είχε κάνει το 2010 δεκτή την πρόταση της πλειοψηφίας για να παραμείνουν στη δουλειά τους οι συμβασιούχοι του δήμου που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, τους οποίους και θα πλήρωνε με τη διαδικασία του «εντέλλεσθε». Δηλαδή, με εντολή του δημάρχου.

Και ρωτάω: γνωρίζει άραγε ο κύριος Σιμιτσής την αντίστοιχη περίπτωση του δήμου της Αθήνας; Γνωρίζει ότι το 2010 από τους 1.200 περίπου συμβασιούχους, ο («δικός» του) Καμίνης «αναγκάστηκε» να κρατήσει στις υπηρεσίες καθαριότητας και πρασίνου τους 800 (εδώ, ναι, μπορούμε να μιλάμε για εκατοντάδες) ενώ οι υπόλοιποι 400 αναμένουν (εντός των ημερών) την απόφαση από τα ασφαλιστικά μέτρα που έχουν καταθέσει για να επαναπροσληφθούν;

Λοιπόν, Κωστή μου; Φαύλος και αισθητικά ξεπεσμένος και ο Καμίνης; Ή εξ εφόδου καταληψίας και νομέας της εξουσίας; Πού να το πω και να με πιστέψουν… οι ανθρώποι!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου