ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ

Ήταν «έκπληξη» τελικά η απαγόρευση από την Αστυνομική Διεύθυνση Καβάλας των δύο συγκεντρώσεων που είχαν ανακοινωθεί για το απόγευμα της Παρασκευής; Ναι, και μάλιστα μεγάλη! Ειδικά αν αναλογισθούμε ότι κάτι τέτοιο έχει να συμβεί (και απ’ όσο μπορώ να θυμηθώ) από τα χρόνια της δικτατορίας. ΚΙ ας μη μας διαφεύγει η σύμπτωση και ο συμβολισμός.

Ήταν «τραβηγμένη»; Σε μεγάλο βαθμό, ναι. Και με δεδομένο πάντα ότι η «επικινδυνότητά» τους δεν υπερέβαινε διόλου (το αντίθετο, θα έλεγα) τις αντίστοιχες «επιτρεπόμενες» της περασμένης εβδομάδας που είχαν ανακοινωθεί με αφορμή τα εγκαίνια των γραφείων της Χρυσής Αυγής.

Παραβίαζε την νομοθεσία; Στην πιο «αθώα» της μορφή, όχι. Με την περιρρέουσα να κρατάει «τεντωμένα τα νεύρα» και την Αστυνομία να κινείται ανάμεσα στα προσχήματα και την ευθυνοφοβία, πολύ φυσιολογικό να ενεργοποιηθεί μία διάταξη «ακραίας νομιμότητας».

Είχε κοινωνικό αντίκτυπο και ποιον; Απόλυτα, και μάλιστα (θα το ρισκάρω, αλλά θα το πω) θετικό! Μία κοινωνία συντηρητική και νοσηρά «καθισμένη» εκ των πολλαπλών και ενεργούμενων φόβων, δεν αντέχει καμία «εισβολή» στην «ησυχία» της. Ως εκ τούτου, ο «παροιμιώδης μέσος ανθρωπάκος» (που παραδοσιακά αναζητά τη σιγουριά του εντός της οικογενειακής και της επαγγελματικής του «θερμοκοιτίδας») θα αποδέχεται ευκολότερα (έως ανακουφίσεως) την οποιαδήποτε «προστασία». Και κρατείστε το «οποιαδήποτε».

Μπορεί να αποτελέσει «κακό προηγούμενο»; Βεβαιότατα. Το «εγγυούνται» οι τακτικές «στρατικοποίησης» της Δημοκρατίας και η συνεχής υπονόμευση δικαιωμάτων και ελευθεριών. Πόσο μάλλον όταν οι κινηματικές δραστηριότητες των δρόμων και των πλατειών «απο–μαζικοποιούνται» δραματικά και «αισθάνονται» ολοένα πιο «αδύναμες» και «απομονωμένες»  Ενίοτε και ηττημένες.

Ποιοι «κέρδισαν»; Συνήθως κερδίζουν αυτοί που επιτυγχάνουν το στόχο τους. Και, στην προκειμένη περίπτωση (είτε το θέλουμε είτε όχι), αυτή που τον πέτυχε ήταν η Αστυνομία! Πρακτικά οπωσδήποτε, επικοινωνιακά κατά τι λιγότερο. Θέλετε από ανασφάλεια, θέλετε από επίγνωση των περιορισμένων δυνατοτήτων της, κατάφερε να υποστηρίξει ένα σχέδιο με μεγάλη αποφασιστικότητα. Και έμεινε και «ουδέτερη». Δεν είναι για να το προσπερνάς.

Ποιους «ωφέλησε»; Θα ακουστεί παράδοξο, αλλά μόνον την «μεριά των αντιφασιστών» αφού, έστω κι έτσι, απεφεύχθη κάθε ενδεχόμενο «σύγκρουσης» (ή προβοκάτσιας) που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί εις βάρος τους και, κατ’ επέκταση, εις βάρος ενός πολύ συγκεκριμένου κομματιού της Αριστεράς. Ας μην έχουμε αυταπάτες: όλο και κάποιοι αυτές τις ημέρες θα «ακόνιζαν» τη θεωρία των δύο άκρων. Αφήστε που, εκ του αποτελέσματος, ακυρώθηκε και η σύναξη των «ταγμάτων οπισθοφυλακής» της Χρυσής Αυγής.

Το πρόβλημα; Αν η (όποια) «ανάγκη» γίνει «συνήθεια» εκτροπής. Κι άντε μετά να βρεθούν οι… Θεοί για να πειστούν!