ΚΛΕΙΤΣΙΩΤΗ... ΑΚΡΟΤΗΤΕΣ!

Με τον Κωνσταντίνο Κλειτσιώτη δε γνωριζόμαστε. Έτυχε να τον συναντήσω το καλοκαίρι, στη μεγάλη πυρκαγιά της Καλλιράχης. Χάζευε τη φωτιά και έκανε «κομματικό κονσομασιόν» στην πλατεία του χωριού, ομού μετά των συναδέλφων του βουλευτών. Σε μία ήπια παρατήρησή μου σχετική με κάποια κονδύλια για την πυροπροστασία του νησιού που «πνίγηκαν» στη διαδρομή Καβάλας–Πρίνου, με πήρε στην άκρη με εκείνη τη στοργή του «αγκαλίτσα» και μου αντέτεινε το αφοπλιστικό του επιχείρημα: εγώ, καλέ μου φίλε, είμαι οικονομολόγος και νέος βουλευτής… Ομολογώ, ταπώθηκα!

Από τότε μέχρι σήμερα, ο κύριος Κλειτσιώτης, όταν δεν καλεί τον αρμόδιο υπουργό να κάνει ντου στην ΕΡΤ (με ή χωρίς τανκς, θα σας γελάσω), επιδίδεται και στο απαιτητικό σπορ της αρθρογραφίας! Κάθε τρεις και λίγο λοιπόν, όλο και κάποιο βαθυστόχαστο κείμενό του «σκάει» στην πιάτσα της τοπικής ενημέρωσης, συμβάλλοντας σημαντικά στην καταπολέμηση της… αϋπνίας! Είναι, βλέπετε, και αυτή η μονοτονία της «αντιγραφής–επικόλλησης» που κάνει τους συλλογισμούς του να μοιάζουν αφόρητα πληκτικούς.

Θα μου πείτε, αφού είναι έτσι, ποιος ο λόγος της… τιμής; Θα σας απαντήσω χωρίς τον παραμικρό δισταγμό: δεν είχα θέμα! Κι όταν σου «πέφτει» ένα κελεπούρι σαν αυτό της περασμένης Παρασκευής, δεν το αφήνεις με τίποτα να πάει χαμένο. Το παίρνεις και το ξετινάζεις.

Σε «απευθείας σύνδεση» με τους Φαήλους, τους Μπαλτάκους και τους Χρύσανθους (ήγουν, με το «ακροδεξιό τόξο» της Νέας Δημοκρατίας), ο σιγανοπαπαδίτσας Κλειτσιώτης βάλθηκε να μας διαφωτίσει για τα… άκρα. Ή, για να είμαι πιο ακριβής, μόνο για το «εξ αριστερών άκρο» αφού, κατά πώς φαίνεται, το άλλο είναι στο αίμα και το πετσί του.

Το κουντουρντισμένο μυαλό του αδαούς βουλευτή–λαγού, «σουμάρει» ό,τι βρίσκει εύκαιρο και χρησιμοποιημένο από τη μονταζιέρα του Μουρούτη και το πλασάρει ως τεκμήριο για την «αριστερή βία», την οποία, βεβαίως–βεβαίως, καλύπτει ο απεχθής ΣΥΡΙΖΑ! Έτσι, εκτός από το γνωστό (αλλά και τόσο «ξοφλημένο») παράδειγμα της Marfin (για το οποίο είμαι απολύτως βέβαιος ότι δεν ξέρει τι του γίνεται), «πετιέται» και μέχρι τη Χαλκιδική για να τα «ρίξει» στους «ιθαγενείς τρομοκράτες» που τολμούν να τα βάζουν με μία εταιρία που έχει τα δικαιώματα της εξόρυξης του χρυσού…

Αφήνω στην άκρη την «περίεργη» ιστορία της «επίθεσης στο εργοτάξιο» –μιας και αυτή βρίσκεται ακόμη στο προανακριτικό στάδιο (άρα η οποιαδήποτε εξαγωγή συμπερασμάτων όχι μόνο είναι αυθαίρετη και ύποπτη αλλά και… βιαίως αντιθεσμική)– και την «πέφτω» σε αυτά τα περί… νομιμότητας. Αλήθεια, ο «νεαρούλης βουλευτής» δεν πήρε είδηση την πρόσφατη απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έκρινε ότι η πώληση περιουσιακών στοιχείων και γης υπέρ της «Ελληνικός Χρυσός ΑΕ» σε τιμή κατώτερη της αξίας τους και με απαλλαγή από την υποχρέωση καταβολής των συνδεόμενων φόρων είναι ενίσχυση ασυμβίβαστη με την κοινή αγορά; Δε «μυρίστηκε» τίποτε για την καταδίκη της χώρας μας εξαιτίας των «διευκολύνσεων» που παρείχαν οι κυβερνήσεις της προς την… νόμιμη εταιρία; Τόσο (επιλεκτικά) αδιάβαστος ο… αρθρογράφος;

Κατόπιν τούτων –και αφού στο ενδιάμεσο έχει πέσει το «σάλιο του γλείφτη» προς τον μέγα Σαμαρά– ακολουθεί ένα παραληρηματικό κατεβατό που περιλαμβάνει: τις αμφιλεγόμενες δηλώσεις (ποιες; πότε; γιατί;) κάποιου (ποιού;) βουλευτού του ΣΥΡΙΖΑ στις Σκουριές και το (ό,τι θυμάμαι, χαίρομαι) κάψιμο της Αθήνας στα γεγονότα του Δεκέμβρη του ‘08, μαζί με την (άντε πάλι) δήλωση βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ (αγνώστων λοιπών στοιχείων και εδώ) που χαρακτήρισε τα γεγονότα ως εξέγερση και επανάσταση…

Βέβαια, μπορεί στο (λέμε τώρα) πολιτικό μυαλό του κυρίου Κλειτσιώτη, λέξεις όπως «εξέγερση» και «επανάσταση» να αποκτούν εωσφορικές διαστάσεις, αλλά ας βρεθεί κάποιος να του πει (και για να τον προστατέψει) ότι εκείνον το χειμώνα είχαν γραφτεί εκατοντάδες άρθρα και έρευνες που χαρακτήριζαν με τις ίδιες ακριβώς λέξεις τα όσα συνέβησαν σε όλη την Ελλάδα. Και (απίστευτο, ε;) τα κείμενα αυτά δε βρέθηκαν δημοσιευμένα μόνο στα έντυπα της Αριστεράς αλλά και στο Βήμα, την Καθημερινή, τα Νέα, το Έθνος, τα Επίκαιρα… Γι’ αυτό, Ντίνο μας, την άλλη φορά, ολίγον… διαβασμένος.

Θα μπορούσα να προσφύγω στο ακαταλόγιστο του πράγματος –ειδικά για όσα φαιδρά και αστοιχείωτα αναφέρονται περί 17 Νοέμβρη, Βίλας Αμαλίας και… τσελεμεντέ του αναρχικού– και να το τελειώσω εδώ το… λούσιμο, αλλά προέκυψε αυτή η άθλια και χυδαία αναφορά σε ένα νέο άνθρωπο που η κρατική βία (όλων των βαθμίδων) κρατούσε στη φυλακή 32 ολόκληρους μήνες χωρίς να τον δικάζει. Ο κύριος Κλειτσιώτης, με την αναφορά του αυτή, όχι μόνον αμφισβητεί ευθέως μία δικαστική απόφαση (αυτήν της αποφυλάκισής του), αλλά «δίνει» τον Κώστα Σακκά στην οργάνωση Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιές! Με έναν σμπάρο, δύο… ετυμηγορίες!

Τελικά, πώς τα έφερε έτσι η γραφή, με φωτιές ξεκινήσαμε σε φωτιές καταλήξαμε. Μωρέ καλά λένε. Είναι να μη… συνωμοτήσει το σύμπαν. Μέχρι και βουλευτή σε βγάζει…