ΔΙΑΛΟΓΟΙ (ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΚΟΣ ΝΕΟ-ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ)

Από τον προϊστάμενο της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Καβάλας, κύριο Γιώργο Χεριστανίδη, έλαβα την παρακάτω επιστολή–απάντηση για τα όσα του είχα «καταλογίσει» στο κείμενο της περασμένης Τρίτης.

Διευθυντά,

Στο φύλλο της εφημερίδας σας της Τρίτης 15.10.2013 δημοσιεύτηκε ημισέλιδο άρθρο του κ. Μπάμπη Γαμβρέλη που με αφορά.

Ο κ. Γαμβρέλης δεν με γνωρίζει προσωπικά ούτε εγώ εκείνον βέβαια αλλά ο παραληρηματικός του λόγος υπερβαίνει κάθε έννοια μέτρου, ήθους και το κυριότερο ευπρέπειας. Παρακαλώ λοιπόν, στο πλαίσιο της δημοσιογραφικής δεοντολογίας να δημοσιεύσετε και τη δική μου απάντηση στον κ. Γαμβρέλη ακριβώς επειδή κανείς δεν έχει το δικαίωμα, επειδή κρατάει στο χέρι του τη δημοσιογραφική γραφίδα να προσβάλει υπολήψεις, πρόσωπα και να μην ακούει τον αντίλογο.

Κύριε Γαμβρέλη,

Μετά από 35 συναπτά έτη εκπαιδευτικής υπηρεσίας με 2 Πανεπιστημιακά πτυχία και ένα μεταπτυχιακό δίπλωμα (master 2ετούς διάρκειας στο εξωτερικό) στα Παιδαγωγικά, 18 χρόνια Διευθυντής σε Σχολεία και επί 6 θητείες αιρετός εκπρόσωπος των συναδέλφων μου, πιστέψτε με δεν χρειάζομαι τη δική σας σύμφωνη γνώμη για την επιλογή μου στη θέση που με τίμησε το Υπουργείο Παιδείας. Έτσι και μόνον για την ενημέρωση σας ο επόμενος από εμένα αξιολογήθηκε με 6.5 ολόκληρες μονάδες παρακάτω αν αυτό σας λέει κάτι.

Το αν είμαι ταλαντούχος, διορατικός, ευέλικτος, συναινετικός κτλ. αφήστε το να το κρίνουν άλλοι, οι αρμόδιοι και ειδικοί, πάντως όχι εσείς που απ’ ότι φαίνεται είστε άσχετος με την εκπαίδευση, ανενημέρωτος, ψεύτης και ανέντιμος, έννοιες τις οποίες θα σας αποδείξω παρακάτω μήπως και καταλάβατε κάποια πράγματα.

Να είστε βέβαιος πως στην 35ετή καριέρα μου ποτέ δεν λειτούργησα κομματικά και φυσικά δεν θα το έκανα τώρα που διανύω τους τελευταίους μήνες της πορείας αυτής.

Σας ερωτώ ευθέως:

• Θεωρείτε φυσιολογικό να πηγαίνει το 13χρονο παιδί σας στο Σχολείο και να δυσκολεύεται να μπει στην αυλή του Σχολείου του επειδή κάποιοι «ενήλικες» το υποχρεώνουν να πάρει το κομματικό φυλλάδιο το οποίο άμεσα ή έμμεσα το προτρέπει και το κατευθύνει σε ενέργειες άσχετες με το λόγο για τον οποίο βρίσκεται εκεί;
• Θεωρείτε φυσιολογικό οι «στρατευμένοι νεολαίοι» τους οποίους ευγενικά ζήτησαν ο Διευθυντής, ο  Υποδιευθυντής και η Πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων να απομακρυνθούν να διαπληκτίζονται με τα άτομα αυτά που από τον νόμο έχουν και την θεσμική ευθύνη για την λειτουργία του Σχολείου;
• Θα λέγατε τα ίδια αν την διανομή φυλλαδίων την έκαναν άτομα με διακριτικά (ή χωρίς) της Χρυσής Αυγής;

Προφανώς δεν περιμένω απάντηση από εσάς. Ως γνήσιος θιασώτης και ομοϊδεάτης όλων εκείνων των «αγανακτισμένων» συμπολιτών μας που προς 2ετίας περίπου, χλεύαζαν και λοιδορούσαν τους «επισήμους» στην παρέλαση το μόνο που θεωρείτε πρέπον και υγιές είναι οι γελοιότητες που γίνονταν τότε, το κόψιμο των καλωδίων, η εκτόξευση αυγών, οι μούντζες κλπ.

Βέβαια τελευταία που κάποιοι άλλοι, ομοϊδεάτες σας και αυτοί, οσμιζόμενοι εξουσία ανέβηκαν στην εξέδρα κόψατε εκείνο το προσφιλές σας σπορ.

Αυτό είναι κ. Γαμβρέλη το δικό σας «συνδικαλιστικό είδος» - κατάντημα γιατί το δικό μου συνδικαλιστικό είδος – ήθος θα έλεγα εγώ, το εκτίμησαν οι συνάδελφοί μου και με τίμησαν επί 12 συναπτά έτη και 6 θητείες να τους εκπροσωπήσω και σας διαβεβαιώ δεν τους πρόδωσα.

Τώρα για το ολίγον …χουντίζον όπως λέτε ανακοινωθέν μου κ. Γαμβρέλη αφήστε τα αυτά. Εγώ τη δικτατορία τη γνώρισα ως φοιτητής και την ένοιωσα αν θέλετε και στο πετσί μου σε σημείο που δεν δέχομαι υπαινιγμούς από εσάς που ότι ξέρετε για τη χούντα το μάθατε μέσα από τις Σχολικές γιορτές και ως… «γιαλαντζί» μετέπειτα κομουνιστής.

Και για να μην είμαι ανακόλουθος για τα: ανέντιμος, ψεύτης και ανενημέρωτος με τα όσα σας χαρακτήρισα σας ξαναστέλνω έγγραφα (σας τα είχα στείλει και στο παρελθόν) και πράξεις μου που αφορούν ενέργειες μου που έχουν σχέση με τα «κυνοπροσκυνήματα», όπως τα χαρακτηρίσατε όπως και ενέργειες μου που έχουν σχέση με τη Χρυσή Αυγή και τους Έλληνες πατριώτες.

Αν έχετε στοιχειώδη υπολείμματα εντιμότητας ήθους και ανδρισμού οφείλετε να ζητήσετε εσείς να δημοσιευθούν και να πείτε στη συνέχεια και μια δημόσια συγνώμη.

Κλείνοντας οφείλω να σας πω ότι κάποια από τα παιδιά της γενιάς σας που είναι λίγο μετά της δική μου και μεταξύ αυτών και εσείς τελικά, μάλλον έπαθαν ζημιά από την επαφή τους με τους κομουνιστές και δεν το κατάλαβαν.; Διαφορετικά θα ήσασταν πιο προσεκτικός όπως είναι αρκετοί κομουνιστές οι οποίοι είναι και φίλοι μου αλλά δεν έχουν χάσει το μέτρο …και τη μπάλα γι’ αυτό και διαπρέπουν,  σε αντίθεση με εσάς που διακατέχεστε από πολιτική θολούρα και αδυνατείτε να ξεχωρίσετε τα απλά πράγματα.

Γ. Χεριστανίδης

Κύριε Χεριστανίδη,

Είναι η πρώτη φορά που μου δίνεται η ευκαιρία να «αντιμετωπίσω» δημόσια έναν άνθρωπο με τις δικές σας ακαδημαϊκές επιδόσεις και περγαμηνές. Και ομολογώ πως, πέρα από το «θάμπωμα», με διαπερνά κι ένα «επικοινωνιακό άγχος». Θα τα καταφέρω απέναντί σας ή θα «χαθώ» μέσα στην «αμετροέπεια, την ανηθικότητα και την αγένεια» που με διακρίνουν; Μένει να προσπαθήσω…

Κατ’ αρχάς, οφείλω να σας επιβεβαιώσω: ναι, είμαι άσχετος με την εκπαίδευση. Τουλάχιστον έτσι όπως εσείς την εννοείτε. Θα έλεγα και παντελώς. Και το τονίζω με τόση σιγουριά, γιατί μέχρι να πάρω την επιστολή σας στα χέρια μου, πίστευα (καθότι και κακοπροαίρετος) ότι θέσεις σαν κι αυτήν την οποία κατέχετε σήμερα, «διανέμονταν» σε συνδικαλιστικά στελέχη με… κομματική προϋπηρεσία. Και δη κυβερνητική. Λάθος μου μέγα. Με βάση αυτά που μου «προσκομίζετε», διαπιστώνω ότι κυρίαρχο προσόν όλων αυτών (μηδέ του εαυτού σας εξαιρουμένου) ήταν το επίπεδο των σπουδών τους και οι πολύπλευρες παιδαγωγικές τους γνώσεις. Το γεγονός ότι τα προτερήματα αυτά τύχαινε  πάντα να τα έχουν «μόνιμα» και «σίγουρα» οι άνθρωποι του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, ας θεωρηθεί εντελώς συμπτωματικό. Μάλλον αυτοί θα… διάβαζαν περισσότερο από τους άλλους. Εξ άλλου, το «διάβασμά» τους, το ζει από πρώτο χέρι ολόκληρη η κοινωνία.

Και μετά τα… διαδικαστικά, επί του θέματος και επί των ερωτήσεών σας.

Πρώτα απ’ όλα, θεωρώ ήσσονος σημασίας το περιστατικό με τους «ενήλικες» (τους οποίους πριν μία εβδομάδα τούς αποκαλούσατε «επαγγελματίες επαναστάτες») που θέλησαν να μοιράσουν τα «κομματικά τους φυλλάδια» στους «13χρονους μαθητές». Αφήστε που δεν είμαι και υποχρεωμένος να πιστέψω τη δικιά σας εκδοχή για τα όσα συνέβησαν εκείνη τη μέρα. Υπάρχει, ξέρετε, και η «άλλη αλήθεια» (αυτή του ΚΚΕ) που οφείλω να τη λάβω (και πολύ σοβαρά μάλιστα) υπ’ όψιν μου. Και όχι μόνο γιατί σας διαψεύδει σε όλα.

Το πρόβλημα, κύριε Χεριστανίδη, είναι ο υποκριτικός τρόπος με τον οποίον αντιμετωπίσατε ένα απλό (μα και απόλυτα νόμιμο) γεγονός, δίνοντάς του… επικές (και φοβικές) διαστάσεις. Και σκέφτομαι: γιατί σε «ανάλογης φύσης» επεισόδια (και, κατά τη γνώμη μου, πολύ πιο σοβαρά) επιλέξατε να «καλυφτείτε» πίσω από το «τυπικό» των υπηρεσιακών σας εγγράφων; Γιατί, για παράδειγμα, ο «εσωτερικός διάλογος» με την Πατριωτική Κίνηση με αφορμή το «οικουμενικό γκράφιτι» στο Λύκειο του Λιμένα, καταλήγει από την πλευρά σας με το άκρως συγκαταβατικό και… θωπευτικό: νομίζουμε πως οι εκπρόσωποι της Πατριωτικής Κίνησης βλέποντας με μία καλύτερη ματιά τις συγκεκριμένες παραστάσεις, θα κατανοήσουν και την διαφορετική άποψη, αλλά και την ανάγκη η δημοκρατία να είναι πιο ανεκτική ακόμη και σ’ αυτούς που την πολεμούν… Και ρωτάω: οι «ενήλικες» της ΚΝΕ δεν άξιζαν μίας τέτοιας «πολιτισμένης» συμπεριφοράς από την πλευρά σας; Γιατί επιλέξατε να βγείτε στα «επικοινωνιακά κάγκελα» και να καταγγείλετε  «βιαιότητες» και «προσηλυτισμούς»;

Κι επειδή το «τραβάτε» στα… άκρα με τα «αλλήθωρα» και ανιστόρητα  περί Χρυσής Αυγής, σπεύδω αμέσως να σας απαλλάξω από την αγωνία σας: όχι, κύριε Χεριστανίδη, δε θα έλεγα τα ίδια για τους ναζί! Γιατί εγώ έμαθα να ξεχωρίζω το αποτρόπαιο και να το πολεμάω. Με όσα μέσα διαθέτω. Και όταν ο χρυσαυγίτης διαλαλεί το μίσος και το θανατικό, δεν μπορώ, δεν έχω δικαίωμα να «παίζω» με τα δημοκρατικά άλλοθι και τις ψευδεπίγραφες κανονικότητες. Τελεία για να καταλαβαινόμαστε.

Βέβαια, πιστός στο «παιχνιδάκι» των «δύο άκρων» (το λες και… κυβερνητικό ξεκάρφωμα), δε διστάζετε να τσουβαλιάσετε μία θεωρία βαθύτατου ουμανισμού, με αυτό της νεοναζιστικής σέχτας. Και πριν προλάβετε να μιλήσετε για σταλινικά εγκλήματα (που θα συμφωνούσα απόλυτα), σπεύδω να σας ενημερώσω για τα αντίστοιχα (ανά τους αιώνες) του δυτικού χριστιανισμού. Μήπως εξ αυτών να βγάζατε από τα σχολεία και τις εικόνες; Να μην κάνετε αγιασμούς; Να μην πηγαίνετε τα παιδιά στην εκκλησία;

Επί προσωπικού.

Όπως έχετε διαπιστώσει, κύριε Χεριστανίδη, δε δείλιασα να σας απαντήσω. Το έπραξα και μάλιστα σε πολύ πιο γρήγορο χρόνο απ’ ότι εσείς. Εξ άλλου, δεν είστε δα και ο «δυσκολότερος αντίπαλος» για να «κάνω πίσω». Να τα λέμε και αυτά. Κι επειδή χρησιμοποιείτε «εικόνες» και παραδείγματα που βιάζουν την αλήθεια και την πραγματικότητα, να πείτε στους πληροφοριοδότες σας (άλλως και χαφιέδες) να προσέχουν καλύτερα τα πρόσωπα των «ταραχοποιών» στις παρελάσεις. Εκθέτουν εαυτούς και αλλήλους. Πάντως η ευκολία να «δίνετε» συμπολίτες σας (μήπως και συναδέλφους σας;) με το πρόσημο του «εξτρεμιστή», είναι ενδεικτικό και του… αντιχουντισμού σας.

Σας το αναφέρω «χοντρά» γιατί πήγατε να μου τη «βγείτε από αριστερά» με εκείνο το ήθος που διακρίνει τους «άκαπνους». Ξέρετε κάτι, κύριε Χεριστανίδη; Μπουχτήσαμε από τους «κατόπιν εορτής»… αντιστασιακούς. Φτάνει πια η εκμετάλλευση και η καπηλεία. Και ειλικρινά, δε θα έμπαινα στο κόπο να σας απαντήσω για τα δικά μου βιώματα στα χρόνια της δικτατορίας, αν δε μιλούσα σε έναν παιδαγωγό. Εικάζω πως έχετε τις γνώσεις και την εμπειρία να εκτιμήσετε τι τραύματα και τι εμπειρίες αφήνει σε ένα παιδί η φυλακή και η εξορία του παππού του, το ανελέητο κυνήγι του πατέρα του από την Ασφάλεια, η απόλυση της μάνας του από τα καπνομάγαζα… Γι’ αυτά (και για πολλά άλλα), λίγη σεμνότητα δε θα έβλαπτε. Ή, όταν ανοίγουμε το στόμα μας, καλό είναι να το «βουτάμε» και λίγο στο (όποιο) μυαλό μας. Νομίζω…

Και μιας και ήρθε η ώρα να «διαπραγματευτώ» τον αντρισμό μου με έναν… βαρβάτο, λέω να σας.. απογοητεύσω. Μου στείλατε δύο έγγραφα για να αποδείξετε τη φροντίδα και την ευαισθησία σας, σχετικά με το θέμα των εκπαιδευτικών εκδρομών. Σε αυτά υπάρχει πράγματι η ρητή σας απαγόρευση για οποιοδήποτε «κυνοπροσκύνημα» και νυχτερινό εκτραχηλισμό των μαθητών. Εγώ όμως, κύριε Χεριστανίδη, επειδή είμαι μεγάλος ψείρας (και έως βαρεμάρας σχολαστικός), διαπίστωσα κάτι που σας… απομυθοποιεί. Τα έγγραφα έχουν «φύγει» ετεροχρονισμένα από το γραφείο σας και αφού έχει μεσολαβήσει το τραγικό συμβάν που συνέβη πριν από ένα χρόνο στα Λιμενάρια. Άρα, το «τεκμήριο της πρόληψης», πάει… περίπατο. Για το «τεκμήριο της αισθητικής» σας, ούτε λόγος. Πριν γίνει το κακό, ποιούσατε την νύσσα.

Επίλογος (οριστικός).

Έχετε απόλυτο δίκαιο. Όντως πάθαμε «μεγάλη ζημιά από την επαφή μας με τους κομμουνιστές». Αγαπήσαμε και λατρέψαμε την ποίηση, το θέατρο, τη μουσική, τη λογοτεχνία, τον κινηματόγραφο… Βρεθήκαμε δίπλα στο Ρίτσο, τον Αγγελόπουλο, τον Χατζιδάκι, τον Μίκη, τον Χειμωνά, τον Κουν, τον Τσαρούχη, τον Χριστιανόπουλο… Κι αυτά, όπως πολύ καλά θα γνωρίζετε κύριε Χεριστανίδη, δεν είναι εφόδια που σου «ανοίγουν πόρτες» για… παιδαγωγικές (και άλλες) καριέρες. Το αντίθετο. Απλά τα κουβαλάς «πάνω» σου και «μέσα» σου και πορεύεσαι μαζί τους στα δύσκολα. Και κάτι τέτοιο, αποκλείεται να το διαπραγματευτώ μαζί σας. Έχουν και οι αξίες τα όρια τους!