ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΕ ΤΙΜΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ...

Ενάμιση μήνα «άντεξε» ο κυβερνητικός και μιντιακός αντιφασισμός τους. Μόλις είδαν ότι τα κομματικά τους κέρδη από τη «φασαρία» και την κατακραυγή της χρυσαυγίτικης συμμορίας είναι απειροελάχιστα, μαζεύτηκαν στο «ρατσιστικό τους καβούκι» και υιοθέτησαν αμέσως την «ατζέντα του κτήνους». Μην πω ότι βάλθηκαν να την ξεπεράσουν.

Από τη μία ο Σαμαράς που συμβάδισε πλήρως με το βασικό επιχείρημα της Χρυσής Αυγής λέγοντας πως όσοι είναι οι λαθρομετανάστες, άλλοι τόσοι είναι και οι άνεργοι (βέβαια, αυτοί που λίγο τα «ψάχνουν» κάτι τέτοια, γνωρίζουν ότι με βάση τα επίσημα στοιχεία, οι μετανάστες στην Ελλάδα είναι γύρω στους 800.000, ενώ οι άνεργοι πάνω από 1.500.000) και από την άλλη –με το που «έσκασε» η «ανακάλυψη» της αγοραπωλησίας (;) της 5χρονης Μαρίας– φούντωσε όλο το ναζιστικό απόθεμα που έκρυβαν μέσα στα «ακροδεξιά τους σπλάχνα» για τους έρμους τους Τσιγγάνους.

Από την ώρα που το «ξανθό αγγελούδι» (καθότι τα μελαχρινά… διαβόλια) «ξεκρέμασε» εν μία νυκτί από τα «μανταλάκια της επικαιρότητας» τους Κασιδιαρέους και τους Παναγιώταρους, η κυβέρνηση (ομού μετά των… αλλοφύλων) έσπευσε να αξιοποιήσει με τον καλύτερο τρόπο όλα εκείνα τα στερεότυπα που ορίζουν τον «γύφτο» ως τον «από γεννήσεως κόσμου» παρία της κοινωνίας. Κατά το λαϊκότερον: τον κλέφτη, τον απατεώνα, τον βρωμιάρη, τον εγκληματία…

Άσχετα με την κατάληξη που θα έχει η (έτσι κι αλλιώς τραγική) ιστορία ενός ακόμη παιδιού με τσιγγάνικη καταγωγή –άσχετα από τις «διοικητικές διορθώσεις» του πάντα πρόθυμου για τέτοιους φραμπαλάδες Καμίνη (και πρώην Συνηγόρου του Πολίτη, ε)– άσχετα από το τηλεοπτικό μελό που πωλούσε επί ένα δεκαήμερο γραφικές συγκινήσεις με στυλ…  μεσημεριανού Κουστουρίτσα, άσχετα απ’ όλα, αυτό που μοιάζει να «έρχεται από πίσω» είναι οδυνηρό και ανεξέλεγκτο. Γιατί τώρα, με μία απερίγραπτη (άλλα και τόσο ύπουλη) «επικοινωνιακή μαεστρία», αρχίζει να μπολιάζεται στις ανθρώπινες συνειδήσεις η πιο ακραία μορφή στιγματισμού. Ο φόβος του «σκούρου δέρματος». Η «κατασκευή» του πιο ευάλωτου εσωτερικού εχθρού. Κι ενός ακόμη «εύκολου θύματος». Ό,τι πιο κατάλληλο για να ξεκινήσουν οι εκκαθαρίσεις. Το κλίμα της «κοινωνικής συγκατάθεσης» έχει ήδη φτιαχτεί.

Και όχι μακριά μας. Δίπλα μας, εδώ, στο κοντινό Δροσερό της Ξάνθης, εξελίχθηκε μία γιγαντιαία επιχείρηση της Αστυνομίας (τη λες και… στρατιωτική) στον εκεί καταυλισμό των Τσιγγάνων, για να «αποδώσει» τα εξής συγκλονιστικά ευρήματα: ποσότητα ινδικής κάνναβης, υπνωτικά χάπια, κλεψίτυπα cd και dvd, κυνηγητικά όπλα χωρίς άδεια και… ένα πτυσσόμενο γκλομπ! Και αμέσως τίθεται το απλό ερώτημα: αν η ίδια επιχείρηση γινόταν σε ένα τυχαίο χωριό ή σε ένα αστικό τετράγωνο «νοικοκυραίων», πόσες πιθανότητες υπήρχαν να βρεθούν ανάλογης ποιότητας και ποσότητας παραβάσεις; Επιτρέψτε μου το ρίσκο της πρόβλεψης, αλλά νομίζω, πάνω–κάτω, οι ίδιες.

Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Βιώνουμε την πιο σκοτεινή περίοδο της μεταπολεμικής μας ιστορίας. Ο εκφασισμός έχει «χτυπήσει κόκκινο». Στην Ευρώπη, τα σύννεφα μαυρίζουν. Λίγο να σκύψεις πάνω από τις «μικρές ειδήσεις» της ημέρας, θα ανακαλύψεις δεκάδες περιστατικά που συνδέονται με τη λογική των «ανακαταλήψεων των πόλεων».

Και τώρα πια, με τρομάζει πολύ και η σειρά. Στην αρχή οι μετανάστες, μετά οι ομοφυλόφιλοι, κατόπιν οι τσιγγάνοι… Ε, δε θέλει και πολύ για να εντοπίσετε ποιοι… ατίθασοι (και διαφορετικοί) παίρνουν σειρά.