ΕΠΗ ΓΕΡΟΜΑΡΚΟΥ

Τελικά, τα πιο «σουξεδιάρικα» θέματα των εφημερίδων βρίσκονται στις «πίσω τους σελίδες». Και λίγο προς τα κάτω. Υποτιμημένα και χωρίς ιδιαίτερη προβολή, αποτελούν συνήθως το «ευπρεπές συμπλήρωμα» της καθημερινής ύλης τους. Και είναι αυτά που διαβάζονται «μεταξύ» μας. Στο μπιζ μπιζέ, που έλεγαν και οι παλιοί γαλλομαθείς.

Τέτοιας «ακτινοβολίας» θέμα ήταν και αυτό που εστάλη πρόσφατα από τον γνωστό παράγοντα της Περιφέρειας ο οποίος ασχολείται με τον Πολιτισμό και τον Τουρισμό. Και πολύ ορθά, ο νους σας πήγε αμέσως στον κύριο Γερομάρκο.

Κατ’ αρχάς θέλω να με επαινέσω (και ταυτόχρονα να φτυστώ μη ματιαστώ) για την υπομονή μου. Διότι αυτό που έζησα για άλλη μια φορά με τα «επιτεύγματα» του «κυρίου Θεματικού» ήταν μία εμπειρία που δεν την εύχεσαι ούτε στον χειρότερο ανταγωνιστή σου. Και πώς αλλιώς, όταν είσαι υποχρεωμένος (το λες και «επαγγελματικό ψυχαναγκασμό») να αντιμετωπίσεις ένα γλωσσικό και θεωρητικό τουρλομπούκι, αντίστοιχο με εκείνο του γλυκύτατου προέδρου του Εδεσσαϊκού. Ένα μνημείο αοριστολογίας και κενότητας. Ένα «πανηγύρι ιδεών» εφάμιλλο των εορτών πατάτας, κάστανου και γίδας (βραστής). Κι επειδή έναν τέτοιο πολιτικό σουρεαλισμό δε μου πάει η καρδιά να τον κρατήσω μόνο για μένα, είπα να τον μοιραστώ απλόχερα μαζί σας.

Ο κύριος Γερομάρκος, που λέτε, μετά από πρόσκληση της κάποιας τρέχα γύρευε Ειδικής Υπηρεσίας Διαχείρισης των Επιχειρησιακών Προγραμμάτων του στόχου (!!!) Ευρωπαϊκής Εδαφικής Συνεργασίας (!!!) βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη για να πάρει μέρος στη συνάντηση εργασίας (έτσι λέγονται τώρα οι βόλτες) με θέμα τις εθνικές προτεραιότητες στους τομείς του πολιτισμού και του τουρισμού και την από κοινού ανεύρεση τρόπων δραστηριοποίησης και ανάδειξης των προτεραιοτήτων στα Προγράμματα Ευρωπαϊκής Εδαφικής Συνεργασίας…

Δεν ξέρω τι λέτε εσείς, αλλά εμένα αυτά τα «εθνικά» και τα «εδαφικά» δε μου αρέσουν καθόλου. Αφήστε που μου θυμίζουν κι εκείνους τους ούγκανους με τις άτριχες κεφαλές που, όσο να ‘ναι, ένα αντιτουριστικό το κουβαλάνε εκ φύσεως. Εκτός κι αν κατατάξω τους ορισμούς στον ανυπέρβλητο γλωσσικό ορυμαγδό της πασοκικής διαλέκτου, για να μπορέσω να συνεχίσω. Είναι κι αυτό μία κάποια λύσις…

Το πρώτο που έγινε αποδεκτό από τους συνέδρους (και μετά από πολύωρο διαλογισμό φαντάζομαι) ήταν ότι ο πολιτισμός και ο τουρισμός συνδέονται άμεσα με την επιχειρηματικότητα και την καινοτομία και για αυτό το λόγο πρέπει να αλληλοσυμπληρώνονται οι χρηματοδοτούμενες δράσεις… Α, γεια σας, ρε μάγκες! Γιατί όλο αυτό το διάστημα αγωνιούσα και αναρωτιόμουν τι διάολο έλειπε και δεν «τσουλούσαν» οι δράσεις. Πού να το φανταστώ ο έρμος ότι είχαν τόσο μεγάλο πρόβλημα τα… αλληλοσυμπληρώματα! Από σήμερα λοιπόν, βουρ στη σπιρουλίνα, το ιπποφαές, το ζεόλιθο και τη γλουκοσαμίνη… Της καινοτομίας θα γίνει!

Το εγγυώνται άλλωστε και οι θεματικές προτεραιότητες που σκίζουν σε έμπνευση και διορατικότητα. Να τις απαριθμήσω, συνοδεύοντάς τες με επαίνους και ενθαρρύνσεις:  

Ενίσχυση άλλων μορφών τουρισμού και επέκταση της τουριστικής περιόδου… Έτσι μπράβο. Διότι με το «άλλων μορφών», η κούτρα του καθενός αφήνεται ελεύθερη να οργιάσει. Να αφήσει εκείνα τα πεζά και τετριμμένα περί «εκκλησιαστικού», «κρουαζιέρας», «ιαματικού» και δε συμμαζεύεται και να ανοιχτεί σε πιο «ευέλικτα» και «πιπεράτα» θέματα. Ας πούμε την αναβίωση των Καβυρείων Μυστηρίων που θα ξεκινάνε με πρωινό άναμμα μπάφου και ναργιλέ και θα συνεχίζουν με ολοήμερα σεξουαλικά δρώμενα. Ή ένα γκαλά μόδας στη Θάσο με ντόπια μανεκέν για την καλύτερη προώθηση της αισθητικής του νησιού. Και οπωσδήποτε ειδικές ξεναγήσεις στο σιντριβάνι του Πραβίου…  

Θεματικές διαδρομές, καθώς επίσης και η σύνδεσή τους με τις περιοχές Natura και τους πολιτιστικούς πόρους…

Σας το μεταφράζω για να μη μπερδεύεστε: «πόρους» εννοεί τις αρχαιότητες, αλλά δε λέει τώρα κοτζαμάν «Θεματικός» να κάνει χρήση χιλιοειπωμένων και φθαρμένων από το χρόνο λέξεων. Σου «πετάει» έναν «πόρο» και τον… θαυμάζεις.

Προώθηση της σύγχρονης – δημιουργικής βιομηχανίας στον τομέα του πολιτισμού (κινηματογράφος, μουσική, οπτικοακουστικά μέσα) και των δημιουργικών

περιοχών (creative areas) π.χ. αξιοποίηση πρώην ΒΙ.ΠΕ. κτλ)…

Εδώ είναι τα ωραία γλέντια. Θα προωθήσει τον κινηματογράφο ο Γερομάρκος! Να τον δω να προλογίζει και το Miss Violence του Αβρανά και να πέσω κατευθείαν στα σκληρά. Αμ αυτό με τα «οπτικοακουστικά»; Τέτοιο προχώρημα; Θα του έμεινε, φαίνεται, από εκείνον τον Οιδίποδα του Τσόκλη. Ως τραύμα… Η ένστασή μου είναι μόνο για τα creative areas. Απορώ πώς θα συνυπάρξουν με το success story. Αυτό ντε, που θα αναγεννήσει τις Βιομηχανικές Περιοχές. Ή δεν πρόκειται;

Δια-μουσειακότητα (inter-museum )…

Συγχωρέστε με, αλλά σε αυτήν την περίπτωση σηκώνω τα χέρια. Υπερβαίνει των δυνατοτήτων μου οποιαδήποτε προσέγγιση. Εδώ, από Βέλτσος και πάνω.

Αναπαλαίωση – ανακατασκευή ιστορικών μνημείων (στην περίπτωση των στρατηγικών διασυνοριακών προγραμμάτων)…

Ε, ναι. Κάποια στιγμή θα ερχόταν και η… εργολαβία. Η… στρατηγική! Και με ολίγον πασάλειμμα από εθελοντικές οργανώσεις και άτομα με αναπηρία (!!!). Το λένε εξ άλλου: όλοι οι καλοί χωράνε στον… Άγιο Παντελεήμονα.

Με ετούτα και με λίγα ακόμη κύλησαν οι «εργασίες» του «στόχου» για τα «εδάφη συνεργασίας». Και πιστεύω να έχετε πάρει μία ιδέα από τον καθημερινό κάματο του κυρίου Γερομάρκου. Αυτά και εις το επανιδείν (που δεν το βλέπω και να αργεί)!