"ΦΡΕΣΚΑΡΟΝΤΑΣ" ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥΣ

Τώρα, αυτή τι έμπνευση ήταν πάλι; Και πώς του ήρθε έτσι στα ξαφνικά του Αντιδημάρχου να ανακοινώσει διαγωνισμό για τη θέση Καλλιτεχνικού Διευθυντή στο Φεστιβάλ Παπαϊωάννου; Γιατί, αν η μόνη αιτιολογία (αυτήν άκουσα, αυτήν αναφέρω) είναι για να ακουστεί καμιά φρέσκια πρόταση, πολύ λυπάμαι, αλλά «φρέσκια πρόταση» με 2.000 ευρώ αμοιβή, ούτε ο… Μελένιος δε θα την πουλούσε! Όχι τίποτε άλλο, αλλά για να έχουμε κι ένα μέτρο σύγκρισης.

Πολιτικά κρίνοντας, η πρόταση του κυρίου Μιχάλη Λυχούνα απλά δικαιώνει τη μόνιμη και σταθερή… προεκλογική μας προφητεία! Εκείνη, δηλαδή, που προέβλεπε πως όταν μία παράταξή στερείται από την αρχή ολοκληρωμένου προγραμματικού σχεδίου για τον Πολιτισμό (μιας και γι’ αυτόν μιλάμε τώρα), στην περίπτωση που θα βρεθεί στη διοίκηση του δήμου (καλή ώρα), το μόνο που θα της απομένει να κάνει, είναι να αυτοσχεδιάζει. Ενίοτε και να… παίζει!

Είτε αυτοσχεδιάζει είτε «παίζει», ο κύριος Λυχούνας είναι αυτήν τη στιγμή ο υπεύθυνος μίας μεγάλης πολιτικής απρέπειας! Πρώτον, γιατί υπονομεύει ένα Φεστιβάλ που τα τελευταία χρόνια έχει βρει εξαίρετους βηματισμούς. Δεύτερον, γιατί παρακάμπτει όλες τις θεσμικές και λειτουργικές του διαστάσεις. Τρίτον, γιατί διασπά τη συνοχή με το Δημοτικό Ωδείο. Τέταρτον, γιατί «αδειάζει» με τον πιο άκομψο τρόπο τον Καλλιτεχνικό του Διευθυντή και πέμπτον, γιατί το «όραμά» του δείχνει να μην έχει συναίσθηση του τι σημαίνει ένα σοβαρό και αξιοπρεπές Φεστιβάλ Κλασσικής Μουσικής.

Και άντε, μέσα σε όλη αυτήν τη θολούρα και την προχειρότητα, να φανώ διαλλακτικός και καλοπροαίρετος, να αφήσω στην άκρη τα… ηθικά και να συνταχθώ με τη λογική του… φρεσκαρίσματος. Πώς θα υπερβεί τα σημερινά καλλιτεχνικά του όρια το Φεστιβάλ Παπαϊωάννου (μιας και αυτός είναι ο στόχος); Με τα 20.000 ευρώ του προϋπολογισμού; Ή μήπως με το οικονομικό δέλεαρ των 2.000 ευρώ που προορίζεται για τον Καλλιτεχνικό Διευθυντή που θα μας προκύψει από τον (πάντα αδιάβλητο) διαγωνισμό; Εκτός κι αν ο κύριος Λυχούνας έχει κατά νου να «βάψει τα αυγά» με τη γνωστή μέθοδο. Που, μεταξύ μας, ουδόλως ταιριαστή θα ήταν με έναν Μπραμς, έναν Μοντεβέρντι ή έναν Μάλερ.