Η ΕΡΤ, Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟΣ

Πρόσφατη ανάρτηση του αντιδημάρχου Πολιτισμού Μιχάλη Λυχούνα στην προσωπική του σελίδα στο facebook, με αφορμή την ανακοίνωση της κυβέρνησης για την επαναλειτουργία της ΕΡΤ. Γράφει: Ξεκίνησε το πάρτυ! Με τα λεφτά των φορολογουμένων, οι σταθμοί του 2%! Όση αύξηση στο τέλος, τέτοια τουλάχιστον και στους μισθούς μας. Τονίζω την πολιτική ιδιότητα του κυρίου Λυχούνα για να μην ξεχνιόμαστε: Αντιδήμαρχος Πολιτισμού! Με αυτό ως προϋπόθεση και δεδομένο, όλα όσα ακολουθούν.

Πρώτον: με τη λογική του κυρίου Λυχούνα, ο δήμος κακώς αναλαμβάνει τη διοργάνωση του Φεστιβάλ Φιλίππων, αφού και οι δικές του εκδηλώσεις απευθύνονται στο 2 (άντε στο 3) τοις εκατό του τοπικού πληθυσμού. Τηρουμένων των αναλογιών, κάτι ανάλογο θα μπορούσε να ειπωθεί και για το ΔΗΠΕΘΕ, ενδεχομένως για το Δημοτικό Ωδείο, σιγουρότατα για τη Δημοτική Βιβλιοθήκη, άλλο τόσο για το Μουσείο Καπνού. Πολλώ δε μάλλον για το Δημοτικό Ραδιόφωνο.  

Δεύτερον: πάλι με την «ποσοστιαία λογική» του κυρίου Λυχούνα, κακώς υπάρχουν και λειτουργούν το Εθνικό Θέατρο, η Εθνική Λυρική Σκηνή, οι Κρατικές Ορχήστρες, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, η Εθνική Πινακοθήκη και ό,τι άλλο το πολιτιστικόν χρηματοδοτείται από τον Κρατικό Προϋπολογισμό. Και αυτά στη «σούμα», στο 2 τοις εκατό «παίζουν».

Τρίτον: αν ο κύριος Λυχούνας δε θέλει να πληρώνει το ανταποδοτικό τέλος στην ΕΡΤ –επιθυμία που προφανώς προκάλεσε το επικείμενο «πέρασμα» της Δημόσιας Ραδιοφωνίας και Τηλεόρασης στα χέρια των… κατσαπλιάδων του ΣΥΡΙΖΑ– μπορεί να καταθέτει τα χρήματα για το τιμολόγιο της ΔΕΗ στο Ταμείο Παρακαταθετών και Δανείων, αφαιρώντας το τέλος για την ΕΡΤ. Αλλά, ερωτώ: θα μπορούσα να κάνω κι εγώ κάτι αντίστοιχο με τα Δημοτικά Τέλη που συμπεριλαμβάνονται στην ίδια κατηγορία με αυτά της Δημόσιας Τηλεόρασης;

Τέταρτον: επειδή έναν «αέρα κοσμοπολίτη» τον έχει ο κύριος Λυχούνας, γνωρίζει να μας πει αν για τις αντίστοιχες Δημόσιες Τηλεοράσεις των χωρών της Ευρώπης –ναι, αυτής του Διαφωτισμού– προβλέπεται ή όχι η συμμετοχή των πολιτών στην οικονομική τους στήριξη;

Πάμε όμως και στα ουσιώδη, έχοντας πάντα υπ’ όψιν τον «πολιτικό ρόλο» του κυρίου Λυχούνα. Σαφώς ενστάσεις και «αποστάσεις» από το παραγόμενο έργο της ΕΡΤ –για ΝΕΡΙΤ δεν το συζητάω καν– μπορεί να έχει ο καθένας από εμάς. Χίλια μύρια τα κουσούρια κι άλλα τόσα τα ανομήματα. Είναι όμως λόγος αυτός για να πάψει να υπάρχει δημόσιος ραδιοτηλεοπτικός φορέας; Διότι, άλλο πράγμα είναι να εκτιμήσεις την αναγκαιότητα ύπαρξης και λειτουργίας του και να πεις: εγώ θα κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου για να βελτιώσω την ποιότητα και την αξιοπιστία του και άλλο εντελώς να επιθυμείς (εμμέσως) το κλείσιμό του. Γιατί, ακόμη και στα μεγάλα της «χάλια», η ΕΡΤ (μα και η ΝΕΡΙΤ) ήταν ασύγκριτα καλύτερη αισθητικά και πνευματικά από όλα τα βρωμοκάναλα της ιδιωτικής πρωτοβουλίας (ενίοτε και… εργολαβίας). Όχι τίποτε άλλο, αλλά για να έχουμε κι ένα μέτρο σύγκρισης.

Ο κύριος Λυχούνας σφάλλει τα μάλα όταν προσπαθεί να στηρίξει την απαξίωσή του για την ΕΡΤ με το επιχείρημα του ποσοστού ακροαματικότητας. Και γιατί το πολυθρύλητο 2% δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα –τα επίσημα στοιχεία «έδιναν» πριν το κλείσιμό της πάνω από 14%– αλλά κυρίως γιατί ο ρόλος ενός Δημόσιου Μέσου είναι πολύ διαφορετικός από αυτόν που «επιτελεί» το κάθε MEGA και ο κάθε Ant1. Άλλο οι εκπομπές για το βιβλίο, το θέατρο, τη μουσική, την αρχιτεκτονική, την Ιστορία και άλλο οι ξεβράκωτες σαχλαμαρίτσες από το πρωί μέχρι το βράδυ.

Τον «διαφορετικό ρόλο» της ΕΡΤ στηρίζει ο πολίτης με τα 4 ευρώ το δίμηνο. Το αν αυτό το «διαφορετικό» δεν ανταποκρίνεται στα αισθητικά και δημοκρατικά «στάνταρ» του κυρίου Λυχούνα, να το κουβεντιάσουμε. Άλλωστε, είμαι σίγουρος ότι πολλά «κοινά σημεία» θα μας ενώσουν ως προς τις… επιθυμίες μας. Αλλά, η συζήτηση αυτή απαιτεί (και επιβάλλει) ΑΝΟΙΧΤΗ την ΕΡΤ. Και με τον πολίτη συμμέτοχο. Σε όλα…