NO BYLLYING ΡΕ;

Ποιος άραγε τη θυμάται την Αμάρυνθο; Ποιος απ’ αυτούς του λεβεντομαλάκες που βαρούσαν μπαλοθιές στην κηδεία του αδικοχαμένου Βαγγέλη τόλμησε τότε να ψελλίσει κάτι για τον βιασμό της βουλγάρας μαθήτριας από τους πέντε ελληνόμαγκες; Ποιος από αυτούς τους αγριάνθρωπους και τους λυσσασμένους που εφορμούσαν στη Γαλακτοκομική Σχολή με σκοπό να λιντσάρουν και να σακατέψουν ό,τι βρεθεί μπροστά τους είχε τότε τα κότσια να πάει και να την «πέσει» στους δικαστές που αθώωναν πανηγυρικά τους βιαστές, καθότι και γόνοι «καλών οικογενειών» τα καμάρια μου; Πού ήταν τότε αυτό το γαμημένο το Bullying;

Τώρα όλοι Νο Bullying, ε; Από την Αννίτα Πάνια μέχρι τη Χρυσή Αυγή! Να σιχαθείς ή να τρομάξεις; Να θυμώσεις ή να κρυφτείς; Σας βλέπω, αγέλες μου. Οι ίδιοι είστε. Εσείς που τότε στηνόσασταν στα ALTER και τα ALPHA για να σπάσετε πλάκα με τα θύματα της ελεεινής, εσείς και τώρα. Οι ίδιοι ανθρωποφάγοι στην ίδια αρένα. Στον ίδιο εξευτελισμό. Στο ίδιο τηλεκοντρόλ.

Εσείς Νο Byllying; Εσείς ρε δεν ήσασταν που χθες το βράδυ πουλάγατε αντριλίκια στην πιάτσα με τις τραβεστί; Εσείς δε χιμήξατε να φάτε τον Μπουτάρη που επέτρεψε να ξεσαλώσουν τα πουσταριά με τα Gay Pride; Εσείς δεν επικροτούσατε την «αποψάρα» του Άνθιμου ότι η ομοφυλοφιλία είναι αμάρτημα; Εσείς δεν ήσασταν που βλέπατε τον Παναγιώταρο να λυσσάει μπροστά στον κουνελοπνίχτη τον Αλβανό και έτρεχαν τα σάλια σας από φυλετική ορμή και εθνογαμιάδικη περηφάνια;

Τώρα το θυμηθήκατε το Byllying; Τώρα σας έπιασε η καούρα για την ενδοσχολική βία; Εκείνα τα μανιασμένα πλήθη που αρνιόταν να δοθεί η σημαία σε χέρια «μαύρων» και Αλβανών δεν τα είχατε αντιληφθεί; Την ξεχάσατε τη Μηχανιώνα; Τους γονείς-μπράβους; Τα αναψοκοκκινισμένα μαθητούδια που στρίγκλιζαν για τον «χαμό του έθνους»;

Ξέρω! Αθώοι του αίματος τούτου! Κρεμάσαμε και τη φωτογραφία των «ντεσπεράντος» στα διαδίκτυα και, με αναπαυμένη τη συνείδηση, το ρίξαμε ξανά στις φραπεδιές και τα σκυλάδικα. Στις πρόγκες και τα γιουχαΐσματα. Κανακεύοντας την ατομάρα μας και περιμένοντας στη σειρά για τον επόμενο Βαγγέλη. Η Νικολούλη να είναι καλά, να φροντίζει την υποκρισία μας.

Ανίκητες οι μάζες τελικά…