ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ

Μέγα ζήτημα έχει προκύψει τις τελευταίες ημέρες στη Θάσο με αφορμή το Χωροταξικό Σχέδιο του νησιού. Ζήτημα πρωτίστως πολιτικό, μιας και η ανάθεσή του στους ειδικούς μελετητές συνοδεύτηκε (προφανώς) και από τις ανάλογες κατευθύνσεις που έδωσε γι’ αυτό η Δημοτική Αρχή. Είθισται ο προσανατολισμός και οι ευθύνες για τόσο σημαντικά γεγονότα να βαραίνουν τους αναδόχους! Μόνον που στην προκειμένη περίπτωση, η λέξη «ευθύνη» χρήζει επαναπροσδιορισμού ως προς τις στοχεύσεις και τις προθέσεις που αυτή περιέχει. Που, αν κρίνω από αυτά που «ακούγονται», τις τελευταίες, αγνές δεν τις λες!

Από την πρώτη ματιά στους «επί χάρτου» σχεδιασμούς, το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι η Θάσος πάει για… αναπτυξιακή μονοκαλλιέργεια, με στόχο και προορισμό να μετατραπεί σε έναν… λατομικό παράδεισο! Μία τεράστια έκταση του ορεινού της όγκου (από τον Λιμένα μέχρι τις άκρες του Θεολόγου) προορίζεται για εξόρυξη μαρμάρου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το περιβάλλον και την αειφορία του τόπου.

Σε μία εποχή που χιλιάδες άνθρωποι έχουν επενδύσει στο «τουριστικό προϊόν» –ασχέτως αν η πλειοψηφία αυτής της επένδυσης «πατάει» σε φίρδην-μίγδην σχεδιασμούς–, σε ένα νησί που ο πρωτογενής του τομέας είναι εξόχως εκλεκτός

και ποιοτικός (ελαιοκαλλιέργεια, μελισσοτροφία, κτηνοτροφία, αλιεία), σε έναν τόπο ευλογημένο από το Θεό και τη φύση, «έρχεται» ένα Χωροταξικό και τα «γράφει» όλα στο… γνωστό σημείο. Και για να μην παρεξηγηθώ, δεν εννοώ τα παλαιά υποδήματα!

Δεν προμηνύω τίποτε! «Μιλάει» από μόνο του το ίδιο το Χωροταξικό! Είναι καταστροφικό! Και τέλος! Ούτε «άνι

σο» ούτε «συζητήσιμο» ούτε «προβληματικό» ούτε «εξελίξιμο». Καταστροφικό! Και σε κάθε περίπτωση, διαπλεκόμενο! Γιατί εδώ πια, είναι φως φανάρι ποιανών τα συμφέροντα εξυπηρετεί. Και ποιοι τρίβουν τα χέρια τους!

Το θετικό στην όλη υπόθεση είναι ότι η προσπάθεια να περάσει (και να ψηφιστεί) στα γρήγορα και τα μουλωχτά, δεν ευοδώθηκε. Η κοινωνία του νησιού –και για να γίνω πιο σαφής: η πρωτοπορία της κοινωνίας του– αντέδρασε άμεσα. Με επιχειρήματα, με γνώση, με αντιπροτάσεις, με σοβαρότητα και με πολιτικό επίπεδο ζηλευτό και απαράμιλλο. Ήδη το Περιφερειακό Συμβούλιο το «έστειλε» πίσω για επανεξέταση, το Τεχνικό Επιμελητήριο συμμετέχει ενεργά στις «ανησυχίες» και ο δήμος –μην έχοντας άλλες επιλογές– άρχισε να τα «μαζεύει» και να «στέλνει» το όλο εγχείρημα προς αναθεώρηση και διαβούλευση.

Δείγμα ότι η εγρήγορση είναι προτιμότερη από τον εφησυχασμό!