ΤΣΟΥ ΡΕ ΜΑΓΚΕΣ

Ναι, δε χωράει αμφιβολία: ο Λάκης Λαζόπουλος δε βρίσκεται στα καλλιτεχνικά του «φόρτε». Χρόνια τώρα. Είναι προβλέψιμος, άκεφος, αμήχανος και εγκλωβισμένος μέσα σε επαναλήψεις και στερεότυπα. Το Αλ Τσαντίρι πάσχει από έλλειψη φρεσκάδας και φαντασίας. Λίγο προσεκτικός να είναι κανείς, θα το διαπιστώσει αμέσως από τις πρώτες αντιδράσεις του κοινού (που μεταξύ μας, δεν είναι και από τα πιο… δύσκολα). Εκεί πια, το γέλιο βγαίνει μαγκωμένο, θαρρείς από υποχρέωση, από μία διάθεση συμπόνιας.

Αυτά ως προ το… καλλιτεχνικό.

Από την άλλη, ο Λαζόπουλος είναι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ φωνή μέσα στο «τηλεοπτικό σύμπαν» που αντιστέκεται (έστω κι έτσι) στην ομοιομορφία της ενημέρωσης. Στις συστημικές στρεβλώσεις. Στους παπαγαλισμούς των δουλικών. Σε όλο αυτό το «κολπάκι» που εδώ και τρεις δεκαετίες συμβάλλει καθοριστικά στην ακαμψία της κοινωνίας. Και αυτό, κακά τα ψέματα, έχει μεγάλο προσωπικό κόστος.

Το κόστος αυτό, ο Λαζόπουλος το «πληρώνει» κάθε φορά μετά την εκπομπή του. Όμως, επειδή ουδείς (ναι, ναι, ουδείς) από αυτούς που τον μέμφονται, τον κατηγορούν και τον λοιδορούν μπορεί να αντιπαρατεθεί στο μεγάλο (και ανίκητο) προσόν της εκπομπής του, ήγουν την ΑΛΗΘΕΙΑ, καταφεύγουν στο προσφιλές τους σπορ: αλλάζουν την ατζέντα για να «παίξουν» στο δικό τους «επικοινωνιακό γήπεδο».    

Τι λένε; Δεν κρατάει τα προσχήματα! Γελάμε! Θυμήθηκαν τα «προσχήματα» στο Protagon και το AthensVoice. Ελάτε καλέ! Και τόσα χρόνια; Τα «κρατούσαν» στο ΜEGA και δεν το αντιλήφθηκα; Τα υπερασπίστηκαν εκεί στο Αλαφουζέικο και μου διέφυγε; Ή μήπως ο Κυριακού τα δίδασκε στις «σχολές δημοσιογραφίας» του Αnt1; Για να μην τρελαθούμε δηλαδή.

Κάνει, λένε, ανοιχτή προπαγάνδα υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ! Ουάου! Σκοπίμως δηλαδή ο Λαζόπουλος έδειξε την οικογένεια που κοιμάται μέσα σε ένα αυτοκίνητο; Για να «τα πάρει» ο κόσμος και να πάει να ψηφίσει τον ΣΥΡΙΖΑ το έκανε; Είχε δόλο που «έπιασε» τον Ντινόπουλο σε ρόλο κουτσαβάκη μέσα στη Βουλή; Σκοπιμότητα η υπενθύμιση της παρουσίας του Βορίδη σε εκδήλωση της Χρυσής Αυγής;

Δεν τα «χώνει», ξαναλένε, και στον ΣΥΡΙΖΑ. Θα συμφωνούσα, αν το πρόβλημα σήμερα της κοινωνίας ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά δεν είναι. Καλώς, κακώς, δεν είναι! Αφήστε που από γεννησιμιού της η σάτιρα, πάντα με την εξουσία τα είχε. Αυτή ήταν στο «μάτι» της. Εδώ κοτζαμάν Απόστολος Παύλος κήρυξε τον «απόλυτο αναρχισμό» με το ενάντια στας αρχάς και τας εξουσίας, ο Λαζόπουλος μάς ενόχλησε; Αλλά, αναρωτιέμαι: γιατί τόση καούρα για λόγου του; Τόσοι και τόσοι οι πρόθυμοι, έναν δε βρήκαν του «σιναφιού» να τον «κουρντίσουν» και να του τη «βγει» στα… κεντροδεξιοαριστερά;

Θυμηθήκανε και τα άλλα. Ότι δεν πήγε φαντάρος, για παράδειγμα. Λες κι εμείς που πήγαμε, προκόψαμε, αλλά ας το αφήσω αυτό το… τραύμα. Δε μας είπαν όμως: πόσοι από αυτούς τους τάχαμου Ελλάδαρα κι έτσι έτρεχαν στα βουλευτικά γραφεία για ευνοϊκές μεταθέσεις; Πόσοι υπηρέτησαν δίπλα στα σπίτια τους στο άνετο και το χαλαρό; Πόσοι λούφαραν σε γραφεία και υπηρεσίες; Κάτι για εκείνη την έρμη τη γυναίκα του Καίσαρα δεν άκουσαν;

Θα το ξαναπώ: το χιούμορ του Λαζόπουλου δεν είναι του γούστου μου, γι’ αυτό και δεν τον παρακολουθώ. Άλλο όμως αυτό και άλλο να εγκαλείται για πράγματα που οι ίδιοι τα έκαναν… επιστήμη. Είπαμε, φάγαμε πολύ κουτόχορτο τόσα χρόνια, άλλα μια στάλα μυαλό μάς έμεινε ακόμη. Το ελπίζω δηλαδή…